Czy jesteśmy zdrowi?
Powinniśmy regularnie sprawdzać czy nasz organizm jest w optymalnym stanie nawet wtedy, gdy zakładamy, że nic nam nie dolega. Nie polecam tutaj specjalistycznych badań, które w razie potrzeby zaleci nam lekarz, lecz zachęcić do wykonania prostych testów, które pokażą, czy nasz organizm prawidłowo funkcjonuje.
Jednym z najprostszych, a zarazem bardzo ważnym parametrem, jest BMI (Body Mass Index), czyli wskaźnik masy ciała.
Co to jest BMI?
BMI to współczynnik powstały w wyniku podzielenia masy ciała podawanej w kilogramach przez wzrost podawany w metrach do kwadratu. Końcowy wynik pokazuje, czy waga naszego organizmu jest prawidłowa.
BMI powstało z myślą o wykrywaniu i profilaktyce takich chorób jak miażdżyca, choroby serca, udar mózgu oraz nowotwory. Uważam, że każdy powinien obliczyć swoje BMI , aby sprawdzić, czy masa ciała jest odpowiednia. BMI powstało w 1869 roku w Belgii dzięki naukowcowi Lambertowi Qeteletowi – dlatego też często na BMI mówi się wskaźnik Queteleta. Mimo upływu czasu i licznych zarzutów wobec tego współczynnika, wciąż jest on bardzo ważnym parametrem określającym stan funkcjonowania naszego organizmu.
Wskaźnik masy ciała obliczamy w prosty sposób: BMI to nasza waga (w kg) podzielona przez wzrost (w metrach) do kwadratu.
Inaczej: BMI = waga [kg] / (wzrost x wzrost [m])
Przykład: jeżeli ważymy 72 kg, a nasz wzrost to 182 cm, to 72 dzielimy przez 1,82 do kwadratu – wychodzi 21,7.
Jak interpretować wyniki?
BMI dla mężczyzn:
- niedowaga – poniżej 20
- norma – 20–25
- nadwaga – 25–30
- otyłość – 30–34,9
- duża otyłość – 35–39,9
- otyłość chorobliwa – 40 i więcej
BMI dla kobiet:
- niedowaga – poniżej 19
- norma – 19–24
- nadwaga – 24–30
- otyłość – 30–34,9
- duża otyłość – 35–39,9
- otyłość chorobliwa – 40 i więcej
O czym informuje nas wskaźnik BMI?
Omówimy to na przykładzie wskaźnika dla mężczyzn. Jeżeli wynik wychodzi poniżej 20 (bardzo rzadko), to albo za mało jemy (ilościowo lub jakościowo), albo za mało wchłaniamy (choroby jelitowe), albo też zbyt dużo spalamy (nadmierny wysiłek). Możliwe też, że mamy jakąś chorobę ogólnoustrojową – a to wymaga dalszej diagnostyki u lekarza. Jeżeli BMI mieści się w granicach 20–25 to super! Jeżeli przekracza 25, to albo za dużo jemy (ilościowo lub jakościowo), albo za dużo wchłaniamy (choroby jelitowe), albo też za mało spalamy (brak ruchu). Możliwe też, że mamy jakąś chorobę ogólnoustrojową (również wymagana jest wówczas diagnostyka u lekarza).
Jak prościej obliczyć należną wagę?
Aby było łatwiej i prościej, można obliczyć jaka waga jest dla nas optymalna i ją zapisać. Średnia norma BMI dla mężczyzny to 22,5 a dla kobiety to 21,5. Należy więc pomnożyć średnią normę BMI w zależności od płci przez wzrost wyrażony w metrach podniesiony do kwadratu.
Waga optymalna dla mężczyzn = 22,5 x (wzrost x wzrost [m])
Waga optymalna dla kobiet = 21,5 x (wzrost x wzrost [m])
Przykład: jeżeli nasz wzrost wynosi 182cm, to w przypadku mężczyzny mnożymy 22,5 przez 1,82 do kwadratu – wychodzi 74,5 kg
Proponuję nie poprzestawać na jednorazowym obliczeniu BMI, ale wykonywać to badanie regularnie. Proszę ustawić powiadomienie w telefonie, aby raz na kwartał obliczać wskaźnik masy ciała lub sprawdzić czy waga odbiega od optymalnej.
Jeżeli wynik BMI przekracza 25, oznacza to, że nasz organizm funkcjonuje źle i należy jak najszybciej wdrożyć program naprawczy. O szczegółach napiszę wkrótce.
Autor zdjęcia: Tony Alter; licencja CC BY 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/2.0/); tytuł zdjęcia: A Matched Set; źródło: www.flickr.com; zdjęcie wykadrowane.